Advaita Nederland interviewt Emilia Hollander:

AN: Okee, de eerste vraag: Hoe kwam jij in aanraking met Advaita?
Emilia: De eerste keer dat ik bewust het woord advaita hoorde was via mijn moeder die fan was van Jan van Delden en vaak zijn bijeenkomsten bezocht. Dat zal een jaar of 10 geleden geweest zijn. In die tijd smulde ik van alles wat naar waarheid verwees.

AN: In die tijd smulde je van alles… Waarom precies?
Emilia: Ik begreep de terminologie vaak niet zo in die tijd, maar voelde diep in mijn wezen wat waar was en wat niet. Ik smulde ervan op dat moment omdat het voeding leek te geven aan iets wat ik niet onder woorden kon brengen, maar wel een stuwende kracht had.
Als kind al keek ik naar de mensen om mij heen en snapte niet dat iedereen alleen maar naar de buitenkant keek en we elkaar niet werkelijk konden zien. Later begreep ik dat ik net zo goed verstrikt zat in die buitenkant en kwam er een diep verlangen daar dwars doorheen te kijken.

AN: Wanneer werd je diep verlangen beantwoord?
Emilia: De eerste keer dat het werd beantwoord was in India in 2006. Daar kreeg ik een eenheidservaring en loste alles wat ik was op. Ik werd één met de aarde, één met de kosmos. Alles was daarin aanwezig. Ik was dat allemaal en tegelijkertijd vond het allemaal in mij plaats. Alles was een.
Na deze ervaring ben ik een aantal maanden in een non-duale staat geweest waarin ik alles als illusie zag. Niets was werkelijk op dat moment en ik deed ook niets meer. Het was heel helder, maar ik was onbereikbaar voor de wereld om mij heen. Ik zat en keek en handelde niet. Hoe hard mensen ook op en neer sprongen… er gebeurde niets bij mij. Het was heel neutraal, maar niet verbonden. Ik noem het de non-duale luchtballon…

AN: Maar niet verbonden, schrijf je. Wanneer kwam dat dan wel?
Emilia: De verbondenheid kwam toen het hart ook begon te ontwaken. De luchtballon werd doorgeprikt en ik belandde weer in het ervaren van de polariteiten van het leven. Dat was aanvankelijk heel heftig, want ik kon niets meer buiten de deur houden… maar gaandeweg loste deze weerstand op. Doordat de illusionaire aard van de dingen zichtbaar bleef, was er een ruimte het leven te ervaren zoals het zich aandeed en geen behoefte meer het leven te veranderen. In deze ervaringen begon het hart zich te openen en ontstond een beschikbaarheid voor de mensen om mij heen.

AN: Mooie omschrijving! Emilia, heb je een bepaald advies voor zoekers, zij die zich aangetrokken voelen tot Advaita?
Emilia: Tja…. ik weet het niet zo goed. Wat voor de een als een advies kan werken, roept bij een ander weerstand op. Toch geef ik mensen graag mee dat het naast inzicht ook goed is om te voelen en te ervaren. Veel zoekers willen bevrijding en willen de ‘advaita vedanta leringen’ tot zich nemen om uit hun ongemak te komen, maar door het ongemak zelf te onderzoeken en te ervaren kun je de illusionaire aard ervan vanuit eigen ervaring zien. Dan kan elk moment van je leven de ingang voor jouw bevrijding zijn. Op dat moment worden de advaita teachings je eigen realiteit. De kennis die je dan verworven hebt integreert…
Dit advies geef ik graag aan mensen die al lang op het advaita pad zijn en alles heel goed snappen, maar zich toch nog niet vrij voelen. Maar anderen geef ik soms juist het omgekeerde advies.

AN: Okee, duidelijk. Mag ik je hierbij bedanken, Emilia? Misschien wil jezelf nog iets toevoegen aan dit interview?
Emilia: Ja, ik wil nog wel iets toevoegen. Even kijken hoe ik dat kort kan verwoorden….
Veel mensen hebben een idee, een beeld van wat de vrije staat zou zijn (zowel bewust als onbewust) en zijn eigenlijk aan het wachten tot ze daar zijn…. Maar jij wordt nooit dat beeld. Dat beeld kan in de prullenbak. Het is niet meer en minder dan een beeld en heeft niets van doen met de werkelijkheid.
De werkelijkheid bevindt zich hier, nu, op dit moment en in het ontmoeten van alles wat je nu bent. Als je daarin dieper kijkt zul je niets vinden… het is leeg… alles wat je denkt dat je bent lost dan op. Als er niemand meer is die kan ontwaken, ben je ontwaakt.
(19 mei 2013)

Emilia Hollander heeft een website maar is op dit moment in stilte en geeft geen satsangs.

Patrick Kicken sprak Emilia in 2017: